A rocambolesca historia do solar do local (4)

Por non facer ben as cousas, o Hospital da Barbanza é dos comuneiros de Oleiros

Pois si, non só acataron o acordo que do seu puño e letra fixeran constar na acta, comprobala legalidade do documento de doazón, se non que querían construílo local por riba de todo, a pesares de que o vogal-copropietario que descubriu todo, os advertiu que mentres non se clarificase o tema el non permitiría construír na leira.

Isto é o que reflicte integramente a acta do acordo tomado. Obsérvese que non consta o voto contrario do citado vogal:

• Segundo punto: El presidente pregunta a los vocales de como se va a llevar a cabo la construcción del local social de montes.
  Después de los vocales dialogaron unos con otros el acuerdo final es el siguiente. Por falta de recursos económicos para poder cubrir la totalidad de la obra, acuerdan que sea llevada por fases. Donde dicen que la primera fase sea la estructura cubierta con tejado.

Coma terceiro punto atopamos este outro acordo tomado por 18 directivos dos 20 presentes, que non tivo senso, xa que as graves imputacións que nos atribuíron e fixeron constar na acta da asemblea foron totalmente FALSAS. Entenden agora o da tixola? Iso por unha parte, mais pola outra, como era posible que varios vogais que non estiveron na asemblea, tamén votasen a favor? cando o normal, por non ser testemuñas, tíñanse que abster. Isto é una pequena mostra da manipulación á que foron sometidos os comuneiros.

• Tercer punto: Con respecto a este punto, los vocales que en estos momentos se encuentran presentes en la asamblea, después de marcharse (...) «o vogal da discordia» y la abstención de (...) y (...) «as únicas vogais da xunta reitora», los dieciocho restantes se pronuncian a favor de que se interponga una denuncia con abogado y procurador, frente a los responsables de las imputaciones hechas al presidente y miembros de la junta rectora en la anterior asamblea.

O que pasou logo sábeno eles, pero o certo é que XAMAIS nos denunciaron a pesar das graves acusacións que presuntamente lles diriximos e que, con só presentaren a acta podíanos custar unha condena exemplar, acompañada dunha indemnización a pagar aos supostos agraviados, aínda que fósemos capaces a presentar algunha testemuña. Malas experiencias coa Xustiza con actas presuntamente falsificadas e duplicadas xa tivemos.

Teño a miña propia versión que paso a expoñer. Despois de tomado o acordo, seguramente tiveron unha reunión co avogado da comunidade e este, á vista da doazón, a única proba que teríamos de descargo ante o xuíz, debeunos advertir que levarían as de perder, e non só iso, a denuncia podíase por da súa contra, de feito tíñase que por, ou o xuíz podería cometer un presunto perxurio. Non debemos esquecer, que a parte das imputacións que nos atribuíron, na acta consta que a asemblea había aprobado que o notario e o avogado da comunidade, tíñanse que pronunciar sobre a validez do documento.

O único que me animou a presentarme no seu día á directiva, maldita a gaña que tiña, e con todo fíxeno pola amizade que me unía a dous irmáns, era tratar de que entre todos fixésemos borrón e conta nova. No meu caso, e por suposto no dos compañeiros daquela, a miña primeira intención era buscala anulación e tachado desas dúas actas. As futuras xeracións teñen que saber que nós XAMAIS pronunciamos esas imputacións e graves acusación, pero topeime coa triste de realidade de que, alguén por espurios espurios segue interesado en que a xente me vexa coma o comuneiro máis conflitivo da comunidade. Daqueles directivos, e naquela época poderíao entender, de feito non me debían favores.

Non, non é nada casual que a foto do Hospital da Barbanza acompañe a entrada, aínda que a explicación tocará na vindeira...

La Voz de Galicia: Os comuneiros de Oleiros aínda son os titulares do hospital: O Sergas non arranxou o papelorio para ser a propietaria do edificio.